Περιεχόμενο
Η διάθεση οικιακών αποβλήτων είναι ένα ζήτημα που είναι σημαντικό για τη διαχείριση οποιασδήποτε αστικής περιοχής. Οι πόλεις που δεν λειτουργούν με σχέδιο διάθεσης αποβλήτων αντιμετωπίζουν κινδύνους εξάπλωσης της ασθένειας και της οικονομικής δραστηριότητας. Η πλειοψηφία των πόλεων της Βόρειας Αμερικής χρησιμοποιεί τη μέθοδο υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, η οποία εξυπηρετείται αρκετά καλά για αρκετό διάστημα. Ωστόσο, σε καταστάσεις όπου ο χώρος είναι ασφαλής, η αποτέφρωση και η διάθεση των αποβλήτων με βάση την ανακύκλωση υλικών είναι πιο πιθανό να έρθουν στην πρώτη γραμμή.
Απόρριψη υγειονομικής ταφής
Ο σύγχρονος χώρος υγειονομικής ταφής είναι πολύ περισσότερο από ένα απλό έδαφος απομάκρυνσης, λόγω του γεγονότος ότι τα απόβλητα χρησιμοποιούνται με πιο ελεγχόμενο τρόπο για να διατηρηθεί η ποιότητα των υπογείων υδάτων στην περιοχή. Τα ελαφρύτερα υλικά τοποθετούνται στον πυθμένα της υγειονομικής ταφής, η οποία περιέχει την πλειονότητα των τοξικών ενώσεων, προστατεύοντας έτσι το τοπικό περιβάλλον. Σύμφωνα με τον ιστότοπο του Πανεπιστημίου Michigan, μετά από κάθε μέρα προστίθενται νέα απόβλητα, προστίθεται ένα νέο στρώμα χώματος για την κάλυψη των αποβλήτων, με την ελπίδα ότι θα καταρρεύσει πριν ξεσπάσει το εμπόδιο των αποβλήτων μεταξύ των αποβλήτων και των υπογείων υδάτων. Οι χώροι υγειονομικής ταφής απαιτούν συνεχή συντήρηση και επεξεργασία των λυμάτων, καθώς και την ανάκτηση τοξικών αερίων, καθιστώντας τους δυνητικά επικίνδυνους εάν παραμείνουν αχρηστευμένοι για να αποφευχθούν τα συστήματα. Το κύριο ελάττωμα της έννοιας του χώρου υγειονομικής ταφής είναι ότι καταναλώνει συνεχώς τόσο γη όσο και πόρους για τη συγκράτηση των αποβλήτων, εκτός από το ενδεχόμενο οικολογικής βλάβης. Οι χώροι υγειονομικής ταφής θα μπορούσαν επίσης να καταπνίξουν την ανάπτυξη μιας πόλης, λόγω του ότι κατασκευάζονται συνήθως στα σημερινά όρια των πόλεων χωρίς να υπολογίζονται οι ανάγκες ανάπτυξης και χρήσης γης. Κανείς δεν πρόκειται να θέλει να αγοράσει ακίνητα σε ή κοντά σε μια χωματερή, καθιστώντας την ίδια τη χωματερή και την γύρω περιοχή μια παροιμιώδη γη χωρίς ανθρώπους.
Απόρριψη αποβλήτων
Η αποτέφρωση είναι μια δημοφιλής μέθοδος αποκομιδής απορριμμάτων σε τοποθεσίες όπου ο χώρος είναι ασφαλής ή σε χώρους όπου δεν υπάρχει υπηρεσία αποχέτευσης που παρέχεται από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αν και η αποτέφρωση μπορεί να προσφέρει ανακούφιση από την αντιμετώπιση του μεγάλου όγκου αποβλήτων υλικών, δεν εξαλείφει πλήρως τα προβλήματα. Οτιδήποτε στον καυστήρα αποτεφρωτήρα που περιέχει μια τοξική ουσία, ιδιαίτερα τοξικών ουσιών βαρέων μετάλλων, θα μεταφερθεί επάνω στην καπνοδόχο και θα ρίξει ως τέφρα σε όλη τη γύρω περιοχή. Οι τοξίνες από την καύση των αποβλήτων στη συνέχεια συσσωρεύονται στον τοπικό πληθυσμό, συμβάλλοντας σε μια ποικιλία προβλημάτων υγείας που κυμαίνονται από το άσθμα μέχρι τη δηλητηρίαση βαρέων μετάλλων και ακόμη και τον καρκίνο. Οι υποστηρικτές της απόρριψης της αποτέφρωσης επισημαίνουν ότι η ενέργεια μπορεί να αποκτηθεί από την καύση των αποβλήτων. Ωστόσο, το κόστος για την υγεία πιθανότατα αντισταθμίζει τυχόν οφέλη από την καύση μη διαχωρισμένων αποβλήτων. Η αποτέφρωση σε συνδυασμό με τη σωστή διαλογή αποβλήτων μπορεί να είναι αποτελεσματική σε εύλογα ασφαλή μέτρα, εφόσον τα υλικά που καίγονται είναι απλά οργανικά απόβλητα και όχι μεταποιημένα προϊόντα.
Απόρριψη ταξινόμησης ανάκτησης υλικών
Η ταξινόμηση ανάκτησης υλικών επαναλαμβάνει την έννοια της ανακύκλωσης σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, όπου το σύνολο των αποβλήτων της πόλης ταξινομείται βάσει προδιαγραφών υλικών και το μεγαλύτερο μέρος της ανακτάται για επανεπεξεργασία όσο το δυνατόν. Αν και με την πρώτη ματιά ένα τέτοιο έργο μπορεί να φανεί τρομακτικό, κουραστικό και δαπανηρό, το αντίθετο μπορεί να είναι αληθινό. Οι σύγχρονες εξελίξεις στη ρομποτική και αυτοματοποιημένη τεχνολογία μπορούν να επιτρέψουν τη διαλογή των αποβλήτων χωρίς άμεση ανθρώπινη επαφή και τα ανακτηθέντα υλικά μπορούν να πωληθούν για κέρδος, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση του συστήματος βιώσιμου και οικονομικά επωφελούς. Τα υλικά που απαντώνται στα αστικά απόβλητα, όπως το αλουμίνιο, ο χάλυβας, ο χαλκός, τα πλαστικά και άλλα, έχουν μεγάλη ζήτηση για τη σημερινή βιομηχανική παραγωγή, καθιστώντας μια ταξινόμηση αποβλήτων μεγάλης κλίμακας για σκοπούς ανακύκλωσης πολύ πιο βιώσιμες.