Περιεχόμενο
Τα τοπικά κέντρα κήπων πωλούν βράχια ποταμών για εξωραϊσμό, πέτρες που κυμαίνονται από το μέγεθος μιας γροθιάς έως το μέγεθος ενός μπάσκετ. Αυτά είναι βράχοι που κάποτε ήταν ακανόνιστοι και γωνιακοί, αλλά οι γωνίες τους στρογγυλεύονταν από φυσικές καιρικές συνθήκες, με τη μορφή χρόνων αναπήδησης και τριβής κατά των γειτόνων τους στις κλίνες ποταμών και ποταμών. Σε πλαγιές μακριά από οποιοδήποτε ρεύμα, όμως, υπάρχουν επίσης στρογγυλεμένες ογκόλιθοι πολύ μεγαλύτερες από αυτές των βράχων ποταμών. Αυτές οι ογκόλιθοι δεν έχουν κινηθεί ποτέ, αλλά οι επιφάνειες τους είναι ομαλές και στρογγυλές λόγω σφαιροειδούς αντοχής.
Χημική επικάλυψη
Οι μηχανικές καιρικές συνθήκες συνίστανται σε τριβή και άλλη σωματική δράση που σπάει μεγάλους βράχους σε μικρούς. Οι βράχοι επηρεάζονται επίσης από χημικές καιρικές συνθήκες, διαδικασίες που τις διασπούν σε μικρότερα κομμάτια με την αλλαγή ορισμένων ορυκτών κόκκων σε διαφορετικά, ασθενέστερα ορυκτά. Οι χημικές καιρικές συνθήκες αλλάζουν τόσο τη σύνθεση όσο και την εμφάνιση των βράχων. Αυτός ο τύπος καιρικών συνθηκών συμβαίνει όταν ένας βράχος εκτίθεται στον αέρα και στο νερό κοντά στην επιφάνεια της Γης. Γενικά, τα πυριγενή και μεταμορφωμένα πετρώματα που σχηματίζονται σε υψηλή θερμοκρασία και πίεση βαθιά υπόγεια υποβάλλονται περισσότερο σε χημική αντοχή επειδή είναι χημικά ασταθή υπό τις συνθήκες που βρίσκονται στην επιφάνεια.
Αρθρώσεις
••• Jupiterimages / Photos.com / Getty ImagesΣχεδόν όλα τα βράχια που βρίσκονται στην επιφάνεια ή κοντά στην επιφάνεια διασπώνται με κατάγματα που ονομάζονται αρθρώσεις. Οι βράχοι που θάβονται βαθιά κάτω από την επιφάνεια είναι υπό μεγάλη πίεση, αλλά όταν ο βράχος δεν είναι πλέον βαθιά θαμμένος, αυτή η πίεση απελευθερώνεται και ο βράχος μπορεί να επεκταθεί λίγο. Επειδή τα βράχια είναι εύθραυστα, σπάνε αντί να τεντώνουν. Τα προκύπτοντα διαλείμματα ή αρμοί σχηματίζουν ένα δίκτυο σχεδόν κάθετων ρωγμών που διασχίζουν σε υψηλές γωνίες.
Σφαιροειδείς καιρικές συνθήκες
Σε βράχους που βρίσκονται στην επιφάνεια ή πλησίον της επιφάνειας, το νερό βλέπει κατά μήκος των αρθρώσεων, επιτίθεται σε ασταθή μέταλλα. Αυτό αναγκάζει τους βράχους να αποσυντεθούν και να αποσυντεθούν στις άκρες τους, ανοίγοντας τους αρμούς ευρύτερα και επιτρέποντας ακόμη περισσότερο νερό να φτάσει στις επιφάνειες. Στις γωνίες όπου συναντώνται δύο ή περισσότερες αρθρώσεις, οι επιθέσεις του νερού από περισσότερες από μία κατευθύνσεις προκαλούν ταχύτερη αποσύνθεση με χημικές καιρικές συνθήκες. Αυτή η επιπλέον αποσύνθεση στις κοινές τομές τείνει να αλλάζει αιχμηρές γωνίες σε στρογγυλεμένες επιφάνειες. Όταν το αποσυντιθέμενο βράχο απομακρύνεται από τις διευρυμένες αρθρώσεις με τρεχούμενο νερό, άνεμο ή βαρύτητα, τα μη αφυδατωμένα τμήματα του βράχου σχηματίζουν ένα συγκρότημα στρογγυλεμένων ογκόλιθων στις αρχικές τους θέσεις.
Η σφαιροειδής αντοχή στις καιρικές συνθήκες είναι συνηθέστερη μεταξύ των πυριγενών πετρωμάτων με χονδρόκοκκο στρώμα, ειδικά του γρανίτη και των παρόμοιων τύπων βράχων. Είναι πιο πιθανό να βρεθεί σε θερμά κλίματα, όπου η μηχανική αντοχή με πάγωμα πάγου είναι λιγότερο πιθανή.
Ελαττώματα των τεχνητών κατασκευών
Τα μπλοκ βράχου που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μερικών παλαιότερων δομών των ανθρώπων έχουν υποστεί σφαιροειδείς καιρικές συνθήκες μετά την τοποθέτηση. Τα γρανιτένια μπλοκ που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πυραμίδων στο Μεξικό και ένα ρωμαϊκό υδραγωγείο στην Ισπανία παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της σφαιροειδούς αντοχής μετά από 2.000 χρόνια έκθεσης στον άνεμο και τη βροχή.