Περιεχόμενο
Το ρΗ ενός διαλύματος είναι ίσο με το logarithm βάσης 10 της συγκέντρωσης Η +, πολλαπλασιασμένο επί -1. Εάν γνωρίζετε το pH ενός υδατικού διαλύματος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον τύπο αντίστροφα για να βρείτε τον αντιλογαριθμό και να υπολογίσετε τη συγκέντρωση Η + σε αυτό το διάλυμα. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν το pH για να μετρήσουν πόσο όξινο ή βασικό νερό είναι. Μια χαμηλή τιμή pH σημαίνει ότι το νερό είναι όξινο και μια υψηλή τιμή σημαίνει τη βασική του, που συχνά αναφέρεται ως αλκαλική. Σε όξινο νερό, υπάρχει αυξημένη συγκέντρωση θετικά φορτισμένων ατόμων υδρογόνου, Η +. Αυτή η συγκέντρωση καθορίζει την τιμή ρΗ.
Εισάγετε στην αριθμομηχανή την τιμή pH για την οποία σκοπεύετε να υπολογίσετε τη συγκέντρωση H +. Για παράδειγμα, αν το pH της λύσης σας είναι 5, εισάγετε 5 στην αριθμομηχανή. Οι τιμές του pH θα είναι σχεδόν πάντα μεταξύ 0 και 14, οπότε ο αριθμός σας πρέπει να βρίσκεται εντός αυτού του εύρους.
Πολλαπλασιάστε την τιμή που μόλις πληκτρολογήσατε με -1. Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς τον υπολογισμό της συγκέντρωσης του Η + στο διάλυμα, με βάση την εξίσωση pH = (-1) log, όπου το "log" είναι κοντό για το logarithm βάσης 10 και οι αγκύλες γύρω από το H + είναι "συγκέντρωση". Ο πολλαπλασιασμός του pH κατά -1 θέτει αυτή την εξίσωση στη μορφή log = - pH. Στο παράδειγμα, θα πολλαπλασιάσατε 5 με -1 για να πάρετε -5.
Πάρτε τον αντιολωρίτη βάσης 10 (ή "anti-log") της αξίας που μόλις υπολογίσατε. Μπορείτε να πάρετε το anti-log χρησιμοποιώντας το πλήκτρο 10 ^ x στην αριθμομηχανή. Με αυτόν τον τρόπο, αλλάζετε την εξίσωση του ρΗ στη μορφή anti-log (log) = anti-log (- pH). Οι δύο αντιστρεπτέες λειτουργίες (anti-log και log) στην αριστερή πλευρά ακυρώνονται η μία την άλλη, αφήνοντας = anti-log (- pH). Έτσι, η τιμή που υπολογίζετε σε αυτό το βήμα είναι η συγκέντρωση του Η + στο διάλυμα. Οι μονάδες αυτής της συγκέντρωσης είναι γραμμομοριακό, ή γραμμομόρια Η + ανά λίτρο διαλύματος. Το παράδειγμα με ρΗ 5 θα έχει ως εκ τούτου μια συγκέντρωση Η + ίση με anti-log (-5) που ισούται με 0,00001 moles / λίτρο. (ιδιότητες των αντιγραφών από την αναφορά 3)