Περιεχόμενο
Παρόλο που ζούμε, κινούμαστε μέσα και βλέπουμε έναν κόσμο τριών διαστάσεων, οι περισσότερες από τις παραστάσεις αυτού του κόσμου είναι δύο διαστάσεων. Βλέπουμε σχέδια ή φωτογραφίες σε επίπεδο χαρτί ή οθόνες υπολογιστών. Ακόμη και η 3-D οπτική παρατήρηση του κόσμου γύρω μας βασίζεται σε εικόνες 2-D που λάμπουν πάνω στους αμφιβληστροειδείς μας στο πίσω μέρος των ματιών μας. Αλλά δύο διαστάσεις δεν είναι το ελάχιστο όριο της απεικόνισης. Απλές εικόνες μπορούν επίσης να αναπαραχθούν σε μία διάσταση.
Ορισμένες διαστάσεις
Οι διαστάσεις χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τη δομή ενός αντικειμένου - είτε επίπεδη είτε όχι - και την έκταση του στο χώρο. Μια διάσταση στη γεωμετρία ορίζεται ως ο αριθμός των συντεταγμένων που απαιτούνται για τον προσδιορισμό ενός σημείου στο αντικείμενο, σύμφωνα με το Wolfram MathWorld. Για παράδειγμα, εάν χρειάζεστε δύο αριθμούς, όπως (2, 4), για να καταλάβετε πού είναι ένα συγκεκριμένο σημείο, έχετε να κάνετε ένα δισδιάστατο σχήμα.
1-D εικόνες
Οι μονοδιάστατες εικόνες είναι αυτές που περιέχουν μόνο μία διάσταση. Αυτό είναι δυνατό μόνο όταν ασχολείσαι με μια γραμμή, καθώς η μόνη διάσταση που έχετε είναι το μήκος, που ορίζεται από ένα μόνο σχήμα. Για παράδειγμα, μπορείτε εύκολα να βρείτε ένα σημείο όταν γνωρίζετε την τρίτη ίντσα από τα αριστερά. Ωστόσο, μια γραμμή είναι 1-D μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, όπως στην πραγματική ζωή, μια γραμμή έχει πλάτος μόνο εκατοστά ή χιλιοστά της ίντσας.
2-D εικόνες
Ένας τύπος εικόνας που μπορείτε να συναντήσετε στην πραγματική ζωή είναι ο δισδιάστατος. Οι δύο διαστάσεις που απεικονίζονται είναι το μήκος και το πλάτος και τα αντικείμενα στην εικόνα είναι επίπεδα. Παραδείγματα τέτοιων εικόνων είναι οι αρχαίες αιγυπτιακές τοιχογραφίες ή εικόνες από βιντεοπαιχνίδια πριν από την εποχή του PlayStation, όπου οι εικαστικοί καλλιτέχνες δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να δώσουν μια ρεαλιστική απεικόνιση του χώρου.
3-D εικόνες
Οι τρισδιάστατες εικόνες περιέχουν ακόμα μια διάσταση: το βάθος. Αυτός ο τύπος είναι ο πιο ρεαλιστικός, καθώς η απεικόνιση αντικειμένων ή περιβαλλόντων μοιάζει με τον τρόπο που τα βλέπουμε μέσα από τα μάτια μας. Οι ζωγράφοι χρησιμοποιούν την τεχνική της προοπτικής, σχεδιάζοντας μακρινά αντικείμενα μικρότερα και απεικονίζουν τις γωνίες ως ορατές από την οπτική τους άποψη, ενώ οι ταινίες 3-D χρησιμοποιούν δύο εικόνες που βρίσκονται πάνω στην ίδια οθόνη. Ωστόσο, τέτοιες εικόνες δίνουν μόνο την ψευδαίσθηση του βάθους, καθώς ο καμβάς ή η οθόνη παραμένει πάντα επίπεδη.