Περιεχόμενο
Αν και όλα τα πετρώματα είναι στερεά, έχουν στην πραγματικότητα διάφορους βαθμούς σκληρότητας και πορώδους. Αν ένας βράχος είναι πολύ μαλακός, θα επηρεαστεί ευκολότερα από εξωτερικούς παράγοντες, όπως το αλάτι, που μπορεί να βλάψει την ακεραιότητα του βράχου. Κάθε φορά που χρησιμοποιείται ασβεστόλιθος σε κτίρια, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την προστασία του από ζημιές σε αλάτι. Το βράχο άλας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη δύναμή του και μπορεί να προκαλέσει τη διάσπασή του με την πάροδο του χρόνου.
Σε Πισίνες
Σε πολλές καταστάσεις πισίνας, η σκάλισμα ή η αντιμετώπιση των πισίνων μπορεί να γίνει από ασβεστολιθική κατασκευή. Ωστόσο, η χρήση αυτού του υλικού κατά τη στέγαση μιας πισίνας με θαλασσινό νερό δεν συνιστάται εκτός εάν έχει σφραγιστεί πολύ προσεκτικά. Αυτό είναι ένα τέλειο παράδειγμα για την παρατήρηση της αποσύνθεσης ασβεστόλιθου, η οποία μπορεί να συμβεί όταν εκτίθεται σε αλάτι. Εάν χρησιμοποιείται ασβεστοκονίαμα γύρω από μια πισίνα με θαλασσινό νερό, με την πάροδο του χρόνου είναι πιθανό ότι θα δείτε το βράχο να αρχίσει να σπάει και να καταρρεύσει εάν υπάρχει κάποια ανεπάρκεια στη σφράγιση.
Ιστορικά κτίρια
Πολλά ιστορικά κτίρια έχουν ασβεστόλιθο ως συστατικό στοιχείο της κατασκευής τους στην τοιχοποιία. Το αλάτι είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τα ιστορικά κτίρια έχουν την τάση να σπάσουν και να καταρρεύσουν με την πάροδο του χρόνου. Η διάσπαση προκαλείται από τον κύκλο διαβροχής και ξήρανσης. Όταν ο βράχος είναι πορώδης, όπως ο ασβεστόλιθος, επιτρέπει την διείσδυση υγρών στο βράχο. Αυτά τα υγρά μπορεί να περιέχουν άλας. Στη συνέχεια, όταν συμβαίνει η ξήρανση, το άλας κρυσταλλώνεται. Καθώς οι κρύσταλλοι αυτοί συσσωρεύονται στους μικροσκοπικούς πόρους του βράχου, τελικά αρχίζουν να εξαναγκάζουν τον βράχο να διαχωρίζεται, προκαλώντας ρωγμές και φθορά.
Χημικοί λόγοι για την αποσύνθεση
Ο ασβεστόλιθος είναι εξαιρετικά ευαίσθητος στη βλάβη του αλατιού για έναν λόγο διαφορετικό από την μαλακή και πορώδη δομή του. Το ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο αποτελεί μέρος της χημικής σύνθεσης ασβεστόλιθων, το θέτει σε υψηλότερο κίνδυνο αποσύνθεσης όταν εκτίθεται σε αλάτι. Όταν η ουσία αυτή εκτίθεται σε οξέα, τα οποία μπορούν να προέρχονται από διάφορες περιβαλλοντικές πηγές, αρχίζει να μετατρέπεται σε θειικά άλατα ή άλατα. Αυτό επιταχύνει την αποσύνθεση των βράχων.
Αποτροπή της αποσύνθεσης του ασβεστόλιθου
Αν και η κάμψη ασβεστόλιθου μπορεί να είναι αναπόφευκτη σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν πρόκειται για πράγματα όπως η διατήρηση ιστορικών κτιρίων, μπορεί να αναληφθεί δράση σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί η ακεραιότητα της πέτρας. Για παράδειγμα, κάποια λεπτομερής κατασκευή έχει αντιμετωπιστεί με καταπακτές από πηλό, βαμβάκι ή χαρτί, οι οποίες προορίζονται να αντλήσουν τους κρυστάλλους αλατιού. Όταν γίνονται επισκευές, η χρήση ενός ανοιχτού κονιάματος μπορεί να αποτρέψει τέτοιες καταστροφές. Το αλάτι παίρνει το μονοπάτι της ελάχιστης αντίστασης, οπότε αν έχει εύκολα μονοπάτια έξω, δεν θα κρυσταλλωθεί στον ασβεστόλιθο. Έτσι, ελαχιστοποιούνται τα αποτελέσματα ρωγμών.