Περιεχόμενο
- Η αποδάσωση μπορεί να οδηγήσει σε ποιο οικολογικό ζήτημα;
- Η απώλεια των δένδρων συμβάλλει στη μαζική εξαφάνιση
- Η αποδάσωση καθιστά τον ξηραντήρα αέρα και προωθεί τη διάβρωση του εδάφους
Η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια τις αρνητικές επιπτώσεις της αποψίλωσης των δασών και η Βραζιλία, μία από τις χώρες που πλήττονται περισσότερο, ενήργησε για να περιορίσει το 2004. Παρά τις προσπάθειες αυτές, το ποσοστό αποψίλωσης αυξάνεται με ρυθμό επιτάχυνσης. Το 2016, το ποσοστό αποδάσωσης στη χώρα αυτή ξεπέρασε το ποσοστό που καταγράφηκε το προηγούμενο έτος κατά 29%. Προηγουμένως, το ποσοστό αυξήθηκε κατά μέσο όρο 24% από έτος σε έτος.
Η Βραζιλία φιλοξενεί τη λεκάνη του Αμαζονίου και τα τροπικά της δάση, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση η μόνη χώρα με προβλήματα αποψίλωσης. Η Ονδούρα έχει χάσει το ήμισυ της δασικής κάλυψης και η Νιγηρία έχει κόψει το 10% των δένδρων της. Οι Φιλιππίνες, η Γκάνα, η Ινδονησία και το Νεπάλ είναι μεταξύ πολλών άλλων χωρών που έχουν αποικοδομηθεί με κίνδυνο. Τα δένδρα κόβονται κυρίως για να καθαριστούν οι εκτάσεις για τα βοοειδή και τη μικρή γεωργία, αλλά η υλοτομία εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική οικονομική δραστηριότητα σε πολλά μέρη. Επιπλέον, οι δασικές πυρκαγιές διεκδικούν δισεκατομμύρια δέντρα κάθε χρόνο. Το 2016, αντιπροσώπευαν μια απώλεια δασικής κάλυψης ίση με την περιοχή της Νέας Ζηλανδίας.
Οι επιπτώσεις της αποδάσωσης είναι σημαντικές, όχι μόνο για τις χώρες που χάνουν δέντρα, αλλά και για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα. Περιλαμβάνουν την απώλεια βιότοπου για τα ζώα και τους ανθρώπους, τη διάβρωση του εδάφους, τον ξηρότερο αέρα και τον πιο ζεστό πλανήτη.
Η αποδάσωση μπορεί να οδηγήσει σε ποιο οικολογικό ζήτημα;
Τα δέντρα αποτελούν σημαντικό νεροχύτη άνθρακα. Ένα μόνο δέντρο μπορεί να απορροφήσει 48 κιλά διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο. Επίσης φιλτράρει τον αέρα απορροφώντας άλλους ρύπους. Όταν το δέντρο έχει φύγει, το διοξείδιο του άνθρακα που θα είχε χρησιμοποιήσει για τη φωτοσύνθεση είτε παραμένει στην ατμόσφαιρα είτε απορροφάται από τους ωκεανούς, οι οποίοι γίνονται όλο και περισσότερο οξυνισμένοι και λιγότερο ικανοί να απορροφήσουν περισσότερο. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ένα αέριο θερμοκηπίου. Βοηθά στη δημιουργία μιας "οροφής" στην ατμόσφαιρα που εμποδίζει τη διάχυση της θερμότητας στο έδαφος. Με άλλα λόγια, η αποδάσωση οδηγεί άμεσα στην υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία είναι ένα από τα σοβαρότερα οικολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ανθρωπότητα.
Η απώλεια των δένδρων συμβάλλει στη μαζική εξαφάνιση
Περίπου δώδεκα διαφορετικά είδη εξαφανίζονται καθημερινά και οι επιστήμονες προβλέπουν ότι το 30 έως 50 τοις εκατό όλων των ειδών θα μπορούσε να εξαφανιστεί από τα μέσα του 21ου αιώνα. Αυτό είναι ένα ακόμη από τα καταστροφικά αποτελέσματα της αποδάσωσης. Η κοπή δέντρων απομακρύνει τον βιότοπο για τα ζώα που ζουν σε δέντρα, τα πουλιά και τα έντομα και η υπερθέρμανση του πλανήτη, στην οποία συντελεί η αποδάσωση, σκοτώνει ψάρια και αμφίβια καθώς και άλλα πλάσματα. Η απώλεια βιότοπου δημιουργεί επίσης κοινωνικά ζητήματα για τους ανθρώπους που ζουν στο δάσος και πρέπει να μετεγκατασταθούν σε κατοικημένες περιοχές.
Η αποδάσωση καθιστά τον ξηραντήρα αέρα και προωθεί τη διάβρωση του εδάφους
Όλοι γνωρίζουν ότι τα δέντρα δημιουργούν σκιά και ότι ο αέρας γύρω από ένα δέντρο τείνει να είναι πιο δροσερό. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι το δέντρο μεταφέρει νερό στην ατμόσφαιρα. Όταν το δέντρο έχει φύγει, ο περιβάλλοντα χώρος είναι ξηρότερος και θερμότερος. Αυτό καθιστά πιο δύσκολο το φύλλωμα και τα φυτά που εξαρτώνται από το νερό και τη σκιά από τα δέντρα για να επιβιώσουν.
Οι ρίζες των δέντρων βοηθούν στη σύνδεση του εδάφους και αποτρέπουν το ξέπλυμα. Όταν οι ρίζες δεν είναι πλέον εκεί, η διάβρωση του εδάφους μπορεί να γίνει ακραία, ειδικά κατά τη διάρκεια ισχυρών καταιγίδων. Οι καταστροφικές κατολισθήσεις μπορούν να ισοπεδώσουν τα σπίτια και οι μεγάλες εκδηλώσεις μετατόπισης του εδάφους μπορούν να καταστήσουν τη γη άχρηστη τόσο για κτίρια όσο και για γεωργία.